I.a strong pole or bar; esp.,
1. A lever: “saxa quam maxima possunt vectibus promovent,” Caes. B. C. 2, 11; 3, 40; Cic. N. D. 1, 8, 19.—In a trial of strength: “(Pompeius) cum alacribus saltu, cum velocibus cursu, cum validis vecte certabat,” Sall. H. 2, 11 dub. Dietsch N. cr. —
2. For moving machines, a handspike, Vitr. 6, 9.—
3. For carrying, a carryingpole, Claud. IV. Cons. Hon. 571.—
4. For breaking up or tearing down any thing, a crow, crow-bar: “demoliri signum ac vectibus labefactare conantur,” Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94; Caes. B. C. 2, 11: “cum vecti,” Ter. Eun. 4, 7, 4; Hor. C. 3, 26, 7: “vecte in pectus adacto,” Ov. M. 12, 452.—
5. For fastening a door, a bar, bolt: “cum ad eum (conjectorem) retulisset quasi ostentum, quod anguis domi vectem circumjectus fuisset: tum esset, inquit, ostentum, si anguem vectis circumplicavisset,” Cic. Div. 2, 28, 62; Verg. A. 7, 609; Plin. 7, 56, 57, § 125.