I.a means of transport, a carriage, conveyance, vehicle.
I. Lit.
1. In gen.: “ceterae animantes quae vel sedendi vehiculum praebent, vel, etc.,” Lact. 20, 12, 3: “mihi aequum est dari vehicula, qui vehar,” Plaut. Aul. 3, 5, 28: junctum vehiculum, i e. drawn by a span, Liv. 34, 1, 3; 42, 65, 3; Vell. 2, 114, 2; Suet. Calig. 39; Tac. A. 12, 47; id. H. 2, 41; Plin. Pan. 20, 3.—
2. A wagon, cart, Cic. Verr. 2, 5, 72, § 186.—
II. Transf., an agricultural implement for cutting down grain, a reaping-machine, Pall. Jun. 2, 2.