previous next
vēlĭtātĭo , ōnis, f. velitor,
I.a skirmishing with words, a bickering, wrangling, dispute (Plautin.): “velitatio dicta est ultro citroque probrorum objectatio, ab exemplo velitaris pugnae,Fest. p. 369 Müll.: “velitatio dicitur levis contentio, dicta ex congressione militum (i.e. velitum),Non. p. 3: “verbis velitationem fieri,Plaut. As. 2, 2, 41 (al. as one word, verbivelitationem; cf. Ussing ad loc.): me ad velitationem exerceo. id. Rud. 2, 6, 41.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Plautus, Asinaria, 2.2
    • Plautus, Rudens, 2.6
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: