I.speaking truly, true, veracious (very rare): “si eris verax, tuā ex re facies,” Plaut. Capt. 5, 2, 6; 5, 2, 15: “oraculum,” Cic. Div. 1, 19, 38: “saga,” Tib. 1, 2, 41: “signa,” id. 4, 1, 119: “sensus,” Cic. Ac. 2, 25, 79: visa quietis tranquilla atque veracia, id. Div. 1, 29, 61: “Liber,” Hor. S. 1, 4, 89.— With inf.: “vosque veraces cecinisse Parcae,” Hor. C. S. 25.—Comp.: “Herodotum cur veraciorem ducam Ennio?” Cic. Div. 2, 56, 116.—Sup.: “veracissima promissio,” Aug. Ep. 6.—Adv.: vērācĭter , truly, veraciously (opp. simulatorie), Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.; Aug. Civ. Dei, 4, 4; 6, 10; id. ap. Hier. Ep. 56, 3; Ambros. Ep. 17, 1: Platonem acutius atque veracius intellexisse, Aug. Civ. Dei, 8, 4; 5, 8.
vērax , ācis, adj. verus,