I.pron. poss. [vos], your: “voster senex,” Plaut. Most. 3, 2, 60 (dub.; “al. noster): animi vostri,” id. Am. prol. 58: “num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus?” Cic. Rep. 1, 11, 17: “vestra quae dicitur vita mors est,” id. ib. 6, 14, 14: “vestrum est dare, vincere nostrum,” Ov. F. 4, 889: “patres,” Cic. Imp. Pomp. 5, 11.—For obj. gen. of vos: “nec esse in vos odio vestro consultum ab Romanis credatis,” from hatred towards you, Liv. 30, 44, 7. —Subst.: “ibi voster cenat,” your master, Plaut. Stich. 5, 2, 15: “quid ego vos de vestro impendatis hortor?” Liv. 6, 15, 10: vostrorum, vostrarum, full form of gen. plur., from which vostrum (vestrum), used as gen. of vos, is contracted; the full form is found subst. (ante-class.): “pars vostrorum intellegit,” Plaut. Most. 1, 3, 123: “neutram vostrarum,” id. Stich. 1, 2, 84; id. Ps. 1, 2, 53; id. Aul. 2, 4, 42.
vester (vost- ), tra, trum,