I. In gen., a conqueror, vanquisher, victor.
A. Prop.
1. Absol.: “quod (sc. stipendium) victores victis imponere consuērint,” Caes. B. G. 1, 44: “multa victori, eorum arbitrio, per quos vicit, etiam invito facienda sunt,” Cic. Fam. 4, 9, 3.—
2. With gen.: “omnium gentium victor,” Cic. Pis. 7, 16: “ille exercitus tot divitissimarum gentium victor,” Curt. 10, 2, 11: “Atheniensium,” id. 3, 10, 4; 3, 10, 7; 6, 6, 4; “7, 10, 6.—Esp., with belli or bellorum: ut meus victor vir belli clueat,” Plaut. Am. 2, 2, 15: “cujus belli (i. e. cum Antiocho) victor L. Scipio laudem adsumpsit, etc.,” Cic. Mur. 14, 31: “victores bellorum civilium vincere,” id. Marcell. 4, 12; Tac. A. 1, 19: “Camillus trium simul bellorum victor,” Liv. 6, 4, 1: “Paulum tanti belli victorem,” id. 45, 36, 7; Vell. 2, 55, 2; Stat. Th. 9, 625: “Macedones, tot bellorum in Europā victores,” Curt. 3, 10, 4; Tac. H. 2, 28; 4, 58; cf.: “omnis generis certaminum (Hercules),” Vell. 1, 8, 2: “pancratii,” Plin. 34, 8, 19, § 79.—
3. With abl.: “cum civili bello victor iratus respondit, etc.,” Cic. Tusc. 5, 19, 56: “bello civili victores victosque numquam coalescere,” Tac. H. 2, 7 Halm (Ritter, belli civilis).—
B. Fig. (rare; “not in Cic.): animus libidinis et divitiarum victor,” master of, Sall. J. 63, 2: “victor propositi,” successful in, Hor. Ep. 1, 13, 11.—
II. Esp.
A. Victor, the Conquering, the Victorious, an epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 23, 8 sq.—Of Hercules, Macr. S. 8, 6.—
B. In appos., = vincens, superior.
1. Prop., victorious, conquering (cf. Zumpt, § 102, n. 2; Madv. § 60, obs. 2).
a. Of living beings: “tantum exercitum victorem,” Caes. B. G. 7, 20 fin.: “pejus victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse,” id. ib. 1, 31: “galli (aves) victi silere solent, canere victores,” Cic. Div. 2, 26, 56: “victores Graii,” Ov. M. 13, 414: “equus,” Verg. G. 3, 499: “taurus,” Luc. 2, 605; cf. Verg. A. 2, 329; 10, 409; 11, 565; Ov. M. 2, 437.—Esp., with discedo, abeo, redeo, revertor, etc. (= the more freq. superior discedo, etc.): “victores victis hostibus legiones reveniunt domum,” Plaut. Am. 1, 1, 33: “meminerant ad Alesiam magnam se inopiam perpessos ... maximarum gentium victores discessisse,” Caes. B. C. 3, 47: “ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis,” Liv. 2, 7, 3; 34, 19, 2: “nisi victores se redituros ex hac pugnā jurant,” id. 2, 45, 13: “victores reverterunt,” id. 7, 17, 5; Suet. Aug. 1; 29; Val. Max. 1, 8, 5; 8, 7, 1.—
b. With abl.: “victor virtute fuisset,” Sall. J. 55, 1.—