I.full of wine, drunk with wine; fond of wine, winebibbing (syn.: temulentus, ebrius): non modo vinosus, sed virosus quoque, Scip. Afric. ap. Gell. 7, 12, 5: “laudibus arguitur vini vinosus Homerus,” Hor. Ep. 1, 19, 6: “modice vinosi,” drunken, Liv. 41, 4, 4: “convivia,” Ov. Am. 3, 1, 17; id. A. A. 3, 330: moris sucus in carne vinosus, having the taste or flavor of wine, Plin. 15, 24, 27, § 97: “sapor seminis nardi,” id. 12, 13, 27, § 47: “odor seminis ambrosiae,” id. 27, 4, 11, § 28: “genus Punicorum,” id. 13, 19, 34, § 113.—Comp.: “aetas,” Ov. F. 3, 765.—Sup.: “lena,” Plaut. Curc. 1, 1, 79.
vīnōsus , a, um, adj. vinum,