previous next

antīquus (-īcus) adj. with comp. and sup.

ante, ancient, former, of old times: tua duritia, former severity, T.: causa antiquior memoriā tuā: patria, L.: urbs, V.: antiquae leges et mortuae. —Plur m. as subst, the ancients, ancient writers: antiquorum auctoritas: traditus ab antiquis mos, H.Old, long in existence, aged: hospes, T.: genus, N.: Graiorum antiquissima scripta, H.: antiquissimum quodque tempus spectare, i. e. longestablished rights, Cs.: antiquum obtinere, to hold fast an old custom, T.: morem antiquum obtines, T. — Fig., old, venerable, reverend, authoritative: fanum Iunonis: templa deum, H.: longe antiquissimum ratus sacra facere, etc., a most venerable custom, L.: antiquior alia causa (amicitiae), more original.—Old-fashioned: (cives) antiquā virtute, T.: homines: vestigia antiqui officii. — Comp, more desirable, preferable: ne quid vitā existimem antiquius: antiquior ei fuit gloria quam regnum: id antiquius consuli fuit, was of more pressing importance, L.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: