arō āvī, ātus, āre
2 AR-, to plough, till: terram: in fundo, T.: piger optat arare caballus (i. e. rather than carry a rider), H. — Prov.: arare litus, to waste labor, O. — In gen., to cultivate: quae homines arant, navigant, etc., i. e. success in agriculture, etc., S.: quicquid arat Apulus, obtains by cultivation, H.: in Siciliā.—Of a ship, to plough: aequor, V.: aquas, O.—Of Alecto: frontem rugis, V.