beātus adj. with comp. and sup.
P. of beo, happy, prosperous, blessed, fortunate: beatus, ni unum hoc desit, T.: Beatus ille, qui, etc., H.: nihil est ab omni Parte beatum, H.: beatissima vita: res p., L.: quo beatus volnere, H.: dici beatus, O.: quicquid scripsere beati, exulting, H.: Divitiis, H.—As subst: quod est optabile omnibus bonis et beatis: beatius arbitrantur, think it a happier lot, Ta.—Opulent, wealthy, rich: mulier: Phyllidis parentes, H.: Persarum rege beatior, H.: homines non beatissimi, far from rich, N.—Fig., of things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent: gazae, H.: arces, H.: sedes, of happiness, V.: beatissimum saeculum, most prosperous, Ta.
