cēlō āvī, ātus, āre
2 CAL-, to hide from, keep ignorant of, conceal from: te partum, T.: vos celavi quod nunc dicam, T.: te sermonem: iter omnīs, N.: homines, quid iis adsit copiae.—Pass, to be kept in ignorance of: nosne hoc celatos tam diu, T.: quod te celatum volebam: id Alcibiades celari non potuit, N.: de armis celare te noluit?: de illo veneno celata mater.—With acc. of person only, to keep ignorant, elude, hide from: Iovis numen: emptores: celabar, excludebar. — To conceal, hide, cover, keep secret: tam insperatum gaudium, T.: sententiam: factum, V.: sol diem qui Promis et celas, H.: voltūs manibus, O.: crudelia consilia dulci formā, Ct.: periuria, Tb.: sacra alia terrae, in the earth, L.: plerosque ii, qui receperant, celant, Cs.: aliquem silvis, V.: diu celari (virgo) non potest, T.: Celata virtus, H.: parte tertiā (armorum) celatā, Cs.: quod celari opus erat: celabitur auctor, H.: tempus ad celandum idoneum: non est celandum, no secret is to be made of it, N.
