cōnfessus adj.
P. of confiteor, confessed: reus, who pleads guilty, O.: gladiatores.—Plur m. as subst, criminals who have confessed: de confessis supplicium sumere, S. — Confessed, acknowledged, certain: quam confessam rem redimere conetur: dea, manifest, V.: voltibus ira, O.: confessam amplectitur, in her true form, O. — As subst n.: in confesso esse, acknowledged, Ta.