contemptus (-temt-) ūs, m
com-+1 TEM-, a despising, contempt, scorn: alumnae, the slight done to, O.: hunc apparatum sequebantur contemptūs omnium, L.—A being despised, slight received, disagrace: contemptūs patientior huius, O.: contemptu tutus esse, insignificance, L.: Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est, an object of contempt, Cs.