crūs ūris, n
1 CEL-, the leg, shank, shin: crura suffringere: dimidium, broken, Iu.: medium impediit crus Pellibus, H.: (equus) iactat crura, V.—The legs of crucified criminals were broken; hence, prov.: perire eum non posse, nisi ei crura fracta essent, he that is born to be hanged, etc.— A foot: Laeva crura Lilybaeo premuntur (poet. plur.), O.—Plur, props, pillars: ponticuli, Ct.