damnum ī, n
3 DA-,
hurt, harm, damage, injury, loss
: hoc lucri quantum ei damni adportet,
T.: damna aleatoria: civitatum damna: amissi corporis,
Ph.: cohortium, Cs.: post damnum
sic, etc.,
after your ruin
, H.: aliena levare Damna,
misfortunes
, O.: damnum eius interitu fecerunt,
suffered
: damna ferenda arbitrari: accipere, H.:
pati,
to put up with
, L.: Damna tulit,
suffered
, O.: ex quā (pace) ad rem p. damna
pervenerint, S.: cum damna damnis
continuarentur,
defeats
, Ta.: naturae,
natural defect
, L.: egestas facile habetur sine damno,
i. e.
has nothing to lose
, S.: nec sibi damno foret,
H.: Lingua fuit damno, O.—
A lost object
(poet.): mater circum sua damna volans,
her stolen brood
, O.—
A fine, mulct, penalty
: damnum inhibere, L.: tanto damno senatorem cogere: eos morte, damno coercent
(leges).—In law: damnum iniuriā (datum), i. e.
damage wrongfully done, trespass
: ab Sabellio multam lege Aquiliā damni
iniuriā petere: infectum,
not suffered
, i. e.
threatened
; hence, satis dare damni infecti alicui,
to give security against loss
.