dēditiō ōnis, f
dedo,
a giving up, surrender, capitulation
: de deditione agere, Cs.: omnīs in deditionem accepit, Cs.: Cretensibus spem deditionis adimere: ad deditionem inpellere,
S.: deditionis condicio, Cs.:
in deditionem venire,
to surrender
, Cs.: omissā deditione,
S.: ad Romanos, L.: eorum deditionem vivorum hosti facere, L.: deditiones cohortium, Ta.: sui, Cu.