(diciō） ōnis, f
DIC-,
dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule
(only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit,
brought under
, L.: regna virūm dicioni permissa:
civitates in dicionem populi
R. redactas, Cs.: se dedere in dicionem populi
R., L.: Ilergetes in ius dicionemque
recepit, L.: sub illorum dicione esse,
Cs.: nationes, quae in eorum dicione sunt:
terras omni dicione tenere, V.: dicione premere
populos, V.—
Influence, control, jurisdiction, authority
: res p. in paucorum ius atque dicionem concessit,
S.: sub dicione eius magistratūs (sc.
censoris), L.: contra dicionem alicuius:
istum in suā potestate ac dicione tenere.
