difficilis e, adj. with comp. and sup.
dis- + facilis,
hard, difficult, troublesome, impracticable, laborious, perilous
: res, T.: facilia ex difficillimis redigere, Cs.: opus:
locus: in locos difficilīs abire, S.: valles, Cs.: oppidum difficili
ascensu: transitus, Cs.: aditūs, H.: tempus anni
difficillimum, Cs.: difficili rei p.
tempore,
peril
: casus difficilior, S.: difficilioribus usi tempestatibus, Cs: adversas (res) ferre difficile
esset: non fuisse difficile cavere, Cs.—Prov.:
difficile est, crimen non prodere voltu, O.—With
supin. abl.
: difficile factu est non probare: quo de genere difficile
dictu est.— As subst
n.
: pati vel difficillima,
the greatest hardships
: in difficili esse,
embarrassed
, L.: ex difficili petenda, O.—
Hard to manage, obstinate, captious, morose, surly
: parens in liberos: Difficilem offendet garrulus,
H.: senes: avunculus difficillimā
naturā, N.: difficili bile tumet
iecur, H.: Penelope procis,
H.: precibus, O.: terrae,
intractable
, V.
