dis-suādeō suāsī, suāsus, ēre,
to advise against, dissuade, oppose by argument, resist,
object: cum ferret legem, dissuasimus nos: dissuadente
Vercingetorige, Cs.: quam (legem): pacem, L.:
captivos remittendos: de captivis: suis bellum,
O.—Supin. acc.: multis dissuasum prodeuntibus,
L.—Poet.: Hinc dissuadet amor, O.