dolus ī, m
cf. δόγος,
a device, artifice, contrivance
; in the phrase, dolus malus,
wilful wrong, fraud, malice
: Dolo malo haec fieri omnia, T.:
in vi dolus malus inest,
the crime of violence implies malice. — Guile, deceit, deception,
cunning, trickery
: quom nil obsint doli, T.: dolis atque fallaciis contendit, S.: ne cui dolus necteretur, L.: dolo
divom victa, V.: ad pernitiem eius dolum
quaerere, S.: dolo factum negat esse
suo, i. e.
any fault
, H.: dolo pugnandum est, dum quis par non est
armis, N.: consilio etiam additus
dolus, L.: dolis instructus et arte, V.—
A snare
: tendit Turdis dolos, H.: doli fabricator Epeos, V.
