effundō (ecf-) fūdī, fūsus, ere
ex + fundo,
to pour out, pour forth, shed, spread abroad
: lacrimas: fletūs, V.:
pro re p. sanguinem: flumen in Propontidem se effundit,
L.: Nos effusi lacrimis, V.—
To pour out, pour forth, drive out, cast out, send forth
: telorum vis ingens effusa est, L.:
Ascanio auxilium castris apertis,
for Ascanius
, V. —
To hurl headlong, throw down, prostrate
: equus consulem effudit, L.: effusus eques, V.: ipsum portis
sub altis, V.—Of a multitude,
to pour out, spread abroad
: sese multitudo ad cognoscendum effudit (sc. ex
urbe),
thronged
, Cs.: omnibus portis ad opem ferendam
effundi, L.: effuso exercitu,
scattered
, S.: quae via Teucros effundat in
aequum, i. e.
by what way can they be forced
, V.—
To bring forth, produce abundantly
: herbas: Auctumnus fruges effuderit, H.—
To lavish, squander, waste
: patrimonium per luxuriam: sumptūs: Effusus
labor,
wasted
, V. —
To empty, exhaust, discharge
: mare neque effunditur: carcerem in forum: saccos
nummorum, H. — Fig.,
to pour out, express freely, expend, vent, exhaust
: vobis omnia, quae sentiebam: talīs
voces, V.: carmina, O.:
vox in turbam effunditur: questūs in
aëra, O.: furorem in alqm: omne odium
in auxili spem, L.: quarrtumcumque virium
habuit, L.: virīs in
uno, O.—
To give up, let go, abandon, resign
: gratiam hominis: animam, V.: manibus omnīs effundit habenas,
V.—With
se, to abandon oneself, give up, yield, indulge
: se in aliquā libidine. —
P. pass., abandoned, given up
: milites in licentiam effusi, L.:
in nos suavissime effusus (Pompeius),
without reserve
: in adulationem, Ta.