feriō —, —, īre
2 FER-,
to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit
: velut si re verā feriant,
H.: cornu ferit ille,
butts
, V.: alqm: parietem: murum arietibus,
batter
, S.: calce feritur aselli,
O.: mare, V.: frontem,
beat the brow
, i. e.
be provoked
: Sublimi sidera vertice,
hit, touch
, H.: his spectris etiam si oculi
possent feriri, etc.: feriuntque summos Fulmina montes, H.. tabulae laterum
feriuntur ab undis, O.: Sole radiis feriente
cacumina, O.: ferit aethera clamor,
V.—
To kill by striking, give a death-blow, slay, kill
: hostem: (eum) securi,
behead
: telo orantem multa, V.: te (maritum), H.: leonem,
S<*> Frigore te, i. e.
cut you dead
, H.—
To slaughter, offer, sacrifice
: agnam, H.: porcum, L. (old form.).—With
foedus, to make a compact, covenant, enter into a treaty
(because a sacrifice was offered to confirm a covenant): is, quicum foedus
feriri in Capitolio viderat: amorum turpissimorum foedera ferire,
form illicit connections
: lungit opes foedusque ferit,
V.—Fig.,
to strike, reach, affect, impress
: multa in vitā, quae fortuna feriat: verba
palato,
coin
, H.: binis aut ternis ferire verbis,
make a hit.—To cozen, cheat, gull, trick
(colloq.): Geta Ferietur alio munere, T.