flagrō āvī, āturus, āre
2 FLAG-,
to flame, blaze, burn
: flagrantes onerariae: crinemque flagrantem
Excutere, V.: Flagrabant ignes,
O.—Fig.,
to be inflamed with passion, blaze, glow, be excited, be stirred
: flagrabant vitia libidinis apud illum: ut cuiusque studium
flagrabat, S.: homo flagrans cupiditate
gloriae,
fired
: pugnandi cupiditate, N.: immortalitatis amore: Italia flagratura bello: convivia quae flagitiis
flagrabunt: flagrabant vitia apud illum: flagrante etiam tum libertate,
Ta.—
To be afflicted, be vexed, suffer
: invidiā: rumore malo, H.