fluctus ūs, m
FLV-,
a flood, flow, tide, wave, billow, surge
: maximi: sese fluctibus committere. puppes ad magnitudinem
fluctuum accommodatae, Cs.: Luctans
fluctibus Africus, H.: mulcere
fluctūs, V.: revomere salsos
fluctūs pectore, V.: qui (fons)
fluctu totus operiretur, nisi, etc.: Fluctus ut volutus Ad terras sonat,
V.: ad fluctum declamare,
to the waves
.—Prov.: excitare fluctūs in simpulo,
a tempest in a tea-pot
.—Fig.,
turbulence, commotion, disturbance
: in hac tempestate populi iactemur et fluctibus: rerum
Fluctibus in mediis, H.: fluctūs
civiles, N.: irarum
fluctūs, V.