fōns fontis, m
FV-,
a spring, fountain, well, source
: aquae dulcis: rivorum a fonte deductio: qui fontes aestibus
exarescebant, Cs.: locus fontibus abundans:
fontium qui celat origines, Nilus, H.: Vini, H.: Timavi, V.:
fontemque ignemque ferre,
spring water
, V.—
A mineral spring, healing waters
: fontes Clusini, H.—Fig.,
a fountain-head, source, origin, cause
: aequitatis: movendi: Scribendi recte sapere est
fons, H.: ab illo fonte et capite Socrate:
maeroris: is fons mali huiusce fuit, L.: Pindarici fontis haustūs, i. e.
Pindar's verse
, H.—Person., as a deity, C.