hortor ātus, ārī, dep.
freq,
to urge, press, incite, instigate, encourage, cheer, exhort
: hortandi causā disserere, S.: hortante Vercingetorige, Cs.: milites, S.: equos, O.: alius
alium hortari, S.: eundem Verbis, quae, etc.,
H.: ad laudem milites: paribus Messapum in proelia dictis,
V.: in amicitiam iungendam, L.: de
Aufidiano nomine nihil te: Libonem de conciliandā pace, Cs.:
Pompeium ut fugiat: vos hortari tantum possum ut, etc.:
(Nervios) ne occasionem dimittant, Cs.: alquos . . . ad eum diem
revertantur, Cs.: sin tu (quod te iam dudum hortor)
exieris: pacem amicitiamque, N.: cum legati hortarentur
accipere (munera), N.: sequi,
O.—Prov.: hortari currentem, to spur a willing horse.—Fig., to
impel, induce, urge: dolor animi virum hortabatur: hortante libidine:
(rei p. dignitas) me haec relinquere hortatur.
