īnstrūmentum ī, n
STRV-, an implement, utensil, tool, instrument: tela et cetera instrumenta militiae, S.: crudelia instrumenta necis, O.—Collect. in sing, instruments, apparatus, material, stock, furniture: instrumentum ac ornamenta villae: militare, Cs.: aratorum: nauticum, L.: artis, H. —Store, provision, supply, means: quid viatici, quid instrumenti satis sit, i. e. for a journey: instrumenta ad obtinendam sapientiam: virtutis.— Ornament, embellishment: felices ornent haec instrumenta libellos, O.: anilia, attire, O.—A commission, authorization: tribunatus.