iugum ī, n
IV-, a yoke, collar: in iugo insistere, Cs.: bestiis iuga imponimus: (bos) iuga detractans, V.: iuga demere Bobus, H.—A yoke, pair, team: ut minus multis iugis ararent: inmissa iuga, pair of horses, V.: curtum temone iugum, Iu.—A yoke (of spears, the symbol of defeat): legionibus nostris sub iugum missis: sub iugum abire, L.: Hesperiam sub iuga mittant, subjugate, V.—The constellation Libra: in iugo cum esset luna.—The beam of a weaver's loom: tela iugo vincta est, O.—A bench in a ship (for passengers): per iuga longa sedere, V.—A height, summit, ridge, chain of mountains: in inmensis iugis, O.: montis, V.: iugis pervenire, Cs.: separatis in iugis, H.: suspectum iugum Cumis, Iu.— Fig., a pair: iugum impiorum nefarium.—A yoke, bonds, burden, fetters: cuius a cervicibus iugum servile deiecerant: aëneum, H.: exuere, shake off, Ta.: ferre iugum, the yoke of marriage, H.: iactare iugum, i. e. to be restive, Iu.
