laus laudis, gen plur. laudum (once laudium, C.), f
CLV-,
praise, commendation, glory, fame, renown, esteem
: recte factorum: laudem capere, T.:
te summis laudibus ad caelum extulerunt: sibi ipse peperit
maximam laudem ex illā accusatione: neque ego hoc in tuā laude
pono: rei militaris, Cs.: laudis titulique
cupido, Iu.: vitiata memoria funebribus
laudibus, L.—
A title to praise, merit, superiority, achievement, excellence
: Fabio laudi datum est, quod, etc.,
regarded as a merit in
, etc.: magna est laus, si superiores consilio vicisti: sunt hic sua praemia
laudi, V.: maximam putant esse laudem, vacare
agros, etc., Cs.: Conferre nostris tu potes te
laudibus? Ph.: conscientia laudis,
worth
, Ph.: pedum, i. e.
swiftness
, O.
