māgnificus adj. with comp. magnificentior, and sup. magnificentissimus
magnus+2 FAC-,
great, elevated, noble, distinguished, eminent, august
: incedunt per ora vestra magnifici, S.:
factis vir magnificus, L.: animus: civis in suppliciis deorum,
fond of display
, S.: elegans, non magnificus,
fond of show
, N.—
Splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent
: civitas, S.: aedilitas magnificentissima: ornatus: funera, Cs.: res gestae, L. —Of speech,
of high strain, lofty, sublime
: genus (dicendi): magnificentius genus dicendi.—
Boastful, pompous
: verba, T.: edicta, Ta.