malum ī, n
1 malus,
an evil, mischief
,
misfortune, calamity
: nescis quantis in malis vorser,
T.: in tanta mala praecipitatus,
S.: subitum, Cs.: dolor est malum: aurum, Summi materies mali, H.:
ignari ante malorum,
misfortune past
, V.: quod nescire malum est,
H.: nihil mali accidisse Scipioni puto:
externum, i. e. bellum, N. —
Punishment, hurt, harm, severity, injury
: malo domandam tribuniciam potestatem,
L.: malo exercitum coërcere,
S.: Sine malo fateri, T.:
vi, malo, plagis adductus est ut, etc.,
ill-usage
: clementiam illi malo fuisse,
unfortunate.—Wrong-doing
: fama veterum malorum,
V.—As a term of abuse,
plague, mischief, torment
: qui, malum, alii?
T.: quae, malum, est ista tanta audacia?
