maneō mānsī, mānsus, ēre
1 MAN-,
to stay, remain, abide, tarry
: mansum oportuit, T.: in loco, Cs.: ad urbem,
L.: uno loco, N.: omnia excogitantur, quā re nec sine periculo maneatur,
Cs.: fixus manebat, V.: hic maneri diutius non potest. —
To stay, tarry, stop, abide, pass the night
: apud me: in tabernaculo: sub Iove frigido,
H.: extra domum patris, L.:
Casilini eo die mansurus, L.: triduom hoc, T.—
To remain, last, endure, continue, abide, persist
: boni fidelesque mansere, S.: Manere adfinitatem hanc inter nos volo, T.: si in eo manerent, quod convenisset,
abide by
, Cs.: in vitā,
remain alive
: in sententiā,
adhere to
: in condicione,
fulfil
: in voluntate: Tu modo promissis maneas,
abide by
, V.: at tu dictis maneres!
would thou hadst kept thy word
, V.: te vocanti Duram difficilis mane,
H.: maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse
utile,
be it a settled principle
: mansura urbs,
abiding
, V.: quia nihil semper suo statu maneat:
munitiones, Cs.: semper laudes (tuae)
manebunt, V.: Laudo manentem
(fortunam), H.: manent ingenia senibus: manere
iis bellum,
go on
, L.—
To stay for, await, expect
: mansurus patruom pater est, T.:
hostium adventum, L.: te
domi, H.: aulaea, i. e.
the end of the play
, H.—
To await, be about to befall, be destined to
: Sed terrae graviora (pericla) manent,
are in reserve
, V.: cuius quidem tibi fatum manet: qui si manet
exitus urbem, O.: quae (acerba) manent
victos, L.: inmatura manebat Mors
gnatum, V.
