mīror ātus, ārī, dep.
mirus,
to wonder, marvel, be astonished, be amazed, admire
: quae causa esset, miratus quaesiit,
Cs.: homo mirari visus est: Non invideo, miror
magis, V.: hoc in aliis minus mirabar:
signa, S.: illos homines, quod, etc.:
ripas et nemus, H.: a nobis hoc dici: nasci potuisse
Columbam, O.: quod adest, sunt qui mirentur:
quod non rideret haruspex: miraris Si nemo praestet amorem?
H.: noli mirari, si tu hoc non impetras: quod nisi esset
factum, magis mirandum videretur: ne miremini, quā ratione hic tantum
potuerit: eius rei quae causa esset, Cs.: Quid velint flores, miraris, H.: (te)
Iustitiaene prius mirer belline laborum, V.: (arbos) Miraturque novas frondes et non sua poma,
V.—Fig.,
to regard, esteem
: amici nostra mirantes: tam se ipse miratur,
is in love with
, Ct.