necessitās ātis （gen plur. tātium, Cs.), f
necesse,
unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency
: illam a me distrahit necessitas, T.:
necessitatis crimen, non voluntatis: necessitati parere:
necessitas huius muneris rei p. obvenit: expressa necessitas obsides dandi
Romanis,
forced upon the Romans
, L.: nescio an maiores necessitates vobis fortuna
circumdederit, L.: tardi Leti,
H.—
Fate, destiny, law of nature
: divina: ut vita, quae necessitati deberetur:
necessitate,
naturally
: fati, L.: suprema,
death
, Ta.: mors est necessitas naturae.—
Necessity, need, want
: suarum necessitatum causā,
Cs.: vitae necessitatibus servire: publicae,
L.: quod pro honore acceptum etiam necessitatibus
subvenit, Ta.—
Connection, relationship, friendship
: magnam necessitatem possidet paternus sanguis,
bond of affection
. —Person.,
the goddess of necessity
: saeva, H.
