noceō cuī, citūrus, ēre
1 NEC-,
to do harm, inflict injury, hurt
: declinare ea, quae nocitura videantur: nihil
nocet,
does no harm
: si grando cuipiam nocuit: nihil iis nocituros
hostes, Cs.: quid nocere possunt,
quibus, etc.,
what harm can they do?
: ob eam rem noxam nocuerunt,
have been guilty of a crime
, L. (old form.): quid nocet haec? Iu.: ut . . . cum militum detrimento noceretur, Cs.: ne quid ei per filium noceretur: mihi nihil ab istis noceri
potest: ipsi nihil nocitum iri,
no harm will befall
, Cs.: verum nocet esse sororem, i. e.
it is an obstacle
, O.: Turba nocet iactis (telis),
hinders
, O.
