ostentātiō ōnis, f
ostento, a showing, exhibition, display: ostentationis causā vagari, to attract notice, Cs.: saevitiae, open display, L.—An idle show, vain display, pomp, parade, ostentation: ingeni ostentationis suspicio: sui, Cs.: multorum annorum ostentationes mea, my many years' boastful promises.—A false show, pretence, simulation, deception: consul veritate, non ostentatione popularis: (captivi) producti ostentationis causā, Cs.