pīnus (ūs), abl. pīnū; plur. pīnūs; acc. pīnūs or pīnōs; f
PI-, PIC-,
a pine, pine-tree, fir, firtree
: ex altā pinu, V.: pinos loquentes, V.: Grata
deūm matri, i. e.
to Cybele
, O.: tua (to Diana), H.:
pinu praecincti cornua Panes, O.—
A ship, vessel, boat of pine
: infesta, V.: Pontica pinus Silvae filia nobilis, H.: orbata praeside pinus, O.—
A pine torch
: manum pinu flagranti inplet, V.—
A wreath of pine-leaves
: pinuque caput praecinctus acutā,
O.—
A pine forest
: Gallinaria, Iu.