possessiō ōnis, f
SED-,
a taking possession of, seizing, occupying, taking
: bonorum: regni, L.: mittere in possessionem,
send to take possession.— A possessing, holding, possession,
occupation
: certā re et possessione deturbari: in
possessionem proficisci,
to come into possession
: bonorum: possessionem tradere, Cs.:
tenere, N.—
A thing possessed, possession, property, estate
: id genus possessionum: trans Rhodanum possessiones
habere, Cs.: urbanae, N.:
aes alienum ex possessionibus solvere,
S.—Fig.,
possession
: prudentiae doctrinaeque.
