praeceps cipitis, abl. cipitī, adj.
prae+ caput,
headforemost, headlong
: praecipitem (me) in pistrinum dabit,
T.: ut Sopatrum praecipitem deiciant: praeceps ad
terram datus,
dashed to the ground
, L.: Desilit, O.:
se praecipitem tecto dedit,
leaped headlong from the roof
, H.—As subst
n.
: in praeceps deferri,
headlong
, L.—
Headforemost, headlong, in haste, suddenly
: ab inimicis circumventus praeceps agor,
S.: ab equo praeceps decidit,
O.: (apes) praecipites Cadunt,
V.: praecipites fugae sese mandabant,
Cs.—
Downhill, steep, precipitous, abrupt, perpendicular
: in declivi ac praecipiti loco,
Cs.: saxa, L.: fossae, V.: iter,
O.; cf. iter ad malum praeceps ac lubricum.—As subst
n., a steep place, precipice
: turrim in praecipiti stantem, V.:
immane, Iu.—
Sinking, declining, falling
: sol Praecipitem lavit aequore currum,
V.: in occasum sol, L.: senectus, Cu.—
Swift, rapid, rushing, violent
: Anio, H.: Boreas, O.: nox,
fleeting
, O.: remedium,
Cu.—Fig.,
headlong, hasty, rash, precipitate
: agunt eum praecipitem poenae civium,
pursue fiercely
: praecipitem amicum ferri sinere,
rush into the abyss
: Agricola in ipsam gloriam praeceps agebatur,
i. e.
was hurried to ruinous heights of glory
, Ta.—
Rash, hasty, inconsiderate
: quis potest esse tam praeceps?: cupiditas dominandi.—
Inclined, prone, hasty
: naturā ad explendam cupidinem,
S.: praeceps ingenio in iram,
L. —
Dangerous, critical
: in tam praecipiti tempore,
O.—As subst
n., great danger, extremity, extreme danger, critical circumstances
: se et prope rem p. in praeceps dederat,
exposed to extreme danger
, L.: levare Aegrum ex praecipiti,
H.: Omne in praecipiti vitium stetit, i.
e.
at its extreme
, Iu.