praecipuus adj.
prae+CAP-,
taken before others, particular, peculiar, especial
: hanc rem habere praeter alios praecipuam,
this special distinction
, T.: non praecipuam, sed parem cum ceteris
fortunae condicionem subire.—
Special, chief, principal, excellent, distinguished, extraordinary
: ius: quos praecipuo semper honore habuit,
Cs.: ad pericula,
eminent in meeting
, Ta.: ad scelera,
Ta.—As subst
n.
: homini praecipui a naturā nihil datum
esse,
excellence
: praecipua rerum,
important events
, Ta.: praecipua (in the language of
Stoics),
things preferred
(opp. reiecta).
