praeficiō fēcī, fectus, ere
prae+facio,
to set over, place in authority over, place at the head, appoint to command
: alquem Asiae: imperatorem bello: his (legionibus)
legatos, Cs.: pontifices sacris: te lucis
Avernis, V.: Iuno sacris praefecta
maritis, O.: in eo exercitu fratrem,
give him a command
: locus, cui divinationem praeficere possimus, i.
e.
regard as the province of divination
: aliquem procuratorem.