praeter-mittō mīsī, missus, ere,
to permit to go by, let pass, let go: neminem.—Of time or occasion, to let pass, let slip,
neglect: diem: eius rei praetermissae occasiones, Cs.:
bellum gerendi tempus.—To omit, neglect,
leave undone: officium: praetermittendae defensionis causae: ne quid
praetermitteretur, L.: de contumeliis dicere
praetermittam: reliqua quaerere, Cs.: alqd
facere, N.: nihil praetermittere quo minus ea
consequatur, i. e. make every exertion to, etc.—To pass over, pass
without notice, omit, overlook: multa crimina: negant eum locum
praetermissum, sed consulto relictum esse, not overlooked, but purposely
disregarded: quod dignum memoriā visum, praetermittendum
non existimavimus, Cs.: alii id praetermiserant
scriptores, L.—To overlook, disregard: Do,
praetermitto, T.
