prīstinus adj.
for * prius-tinus; PRO-,
former, early, original, primitive, pristine
: labor meus: vestra bonitas: pristinum animum erga populum
R. conservare, L.: pro pristinā
amicitiā, N.: consuetudo, Cs.: coniunx,
V.: mens, O.—As subst
n., a former condition
: in pristinum restituere, N.—
Preceding, previous, of yesterday
: pristini diei perfidia, Cs.