prōgeniēs —, acc. em, abl. ē, f
pro+GEN-,
descent, lineage, race, family
: Progeniem vostram ab atavo proferens,
T.: divina: Progeniem Troiano a sanguine duci,
V.—
Descendants, posterity, offspring, progeny, child
: se progeniem deorum esse dicere: mea, Claudia: Bacchum
Progeniem negat esse Iovis, O.: liberūm, L.: Progeniem nidosque
fovent (apes),
their young
, V.—Of poems: haec progenies mea est,
offspring
, O.