properō āvī, ātus, āre
properus,
to make haste, hasten, be quick, be in haste, go quickly
: mihi properandum necessario est: haec properantes
scripsimus,
in haste
: simulabat sese negoti gratiā properare,
S.: ad praedam, ad gloriam, Cs.:
Romam: alio,
to another subject
, S.: redire in patriam: signa inferre,
S.: Sybarin amando Perdere, H.:
se quisque hostem ferire properabat, S.:
quem Adiungi generum properabat, V.:
properare, ut Gadīs contenderet,
Cs.: vides toto properari litore?
the running to and fro
, V.: erat nihil, cur properato opus esset.—
To quicken, accelerate, prepare with haste
: alia quae incepto usui forent, S.:
properato itinere, S.: mortem, V.: vellera
properabantur, H.: teneri properentur amores,
Dum vacat,
be sung briefly
, O.
