propior ius, gen. ōris, adj. comp. (for sup., see proximus)
cf. prope.—In space,
nearer, nigher
: portus propior, V.: tumulus, L.: Ut propior patriae sit
fuga, O.: propior montem suos
conlocat, S.—Plur
n
. as subst: propiora tenens, i. e.
pressing nearer
, V.—In time,
nearer
: Septimus octavo propior iam fugerit annus, Ex
quo, etc.,
nearly eight
, H.: Maturo funeri,
on the verge of
, H.—
Later, more recent
: epistula.—Plur
n
. as subst,
more recent events
: ut ad haec propiora veniam.— Fig.,
closer, more nearly related
: quibus propior Quinctio nemo est: gradu
sanguinis, O.—
More nearly resembling, more like
: sceleri quam religioni: tauro, V.:
propius vero est,
more probable
, L.: lingua Britannicae propior,
Ta.: scribere Sermoni propiora,
H.: propius est fidem,
is more credible
, L.: quod tamen vitium propius virtutem
erat, S.—
Nearer, more nearly related, of more concern, of greater import, closer, more
intimate
: propior societas eorum, qui eiusdem civitatis: sua sibi
propiora pericula esse, quam mea: damnum propius medullis, H.:
cura, O.—
Inclined, attached
: Oderat Aenean propior Saturniā Turno,
O.