pūblicus adj.
populus,
of the people, of the state, done for the state, public, common
: rem bene gerere publicam,
the business of the state
, Enn. ap. C.: sacrificia publica ac
privata, Cs.: iniuriae,
to the state
, Cs.: litterae testimonium: causa,
an affair of state
, L.: causam publicam dicere, i. e.
a criminal prosecution
: in causis iudiciisque publicis: largitiones,
S.: ludus, H.: incisa notis marmora publicis, H.—In the phrase, res
publica (often written res <*>.: less correctly as one word, respublica),
a commonwealth, state, republic
: ne quid detrimenti res p. caperet, S.:
res
R. publica: tria genera rerum p.: delere rem p.: senatūs consultis
e re p. factis,
for the public good
: faceret quod e re p. fideque suā
duceret, L.: aetatem a re p. procul habendam
decrevi,
from public life
, S.: res p. suas retinere.—As
subst
n., possessions of the state, public property, state treasury, public
revenue
: qui (agri) in publicum Campanum incurrebant,
the public lands
: nihil neque privati neque publici in Siciliā
reliquisse: de publico nummos accipere: de publico convivari,
at public cost
: bona in publicum redigere,
into the public treasury
, L.: frumenti quod inventum est, in publicum
conferunt,
the public granaries
, Cs.: publicis male redemptis: conducere
publica,
farm the public revenues
, H.: publicorum societates, i. e.
of farmers of the revenue
: magister scripturae et sex publicorum, i. e.
branches of the revenue
: frui publico: pessimo publico facere,
to the injury of the state
, L.—
Common, general, public
: aqua publica in privatum agrum fluens,
L.: usus, H.: favor,
the favor of all
, O.: lux publica mundi,
the sun
, O.: verba,
common, usual
, O.—As subst
n., a public place, publicity
: pernoctare in publico: relatis in publicum
Cornibus, Cs.: summa in publico copia: epistulam
in publico proponere,
publicly
: prodire in publicum,
go out in public
: carere publico,
be in retirement.—General, common, ordinary, vulgar
: structura carminis, O.: vatem, cui non sit publica vena, Iu.