quaestus ūs (old gen. quaestuis, T.; quaestī, T.), m
a gaining, acquiring, gain, acquisition, profit,
advantage: ad quaestūs pecuniae mercaturasque
vis, Cs.: consequendi quaestūs studio: quaestus
ac lucrum unius anni et unius agri: quibus fides, decus, omnia quaestui
sunt, are venal, S.: quaestui habere rem p., to
use public office for personal gain: iudicio abuti ad quaestum:
pecuniam in quaestu relinquere, to let money at interest: hos quaestūs recipere: decumanorum nomine ad suos
quaestūs esse abusum.—A way of making money, business,
occupation, employment, trade: meretricius: de quaestibus, qui
liberales habendi. —Of courtesans: quaestum corpore facere, L.:
quaestum occipit, T.: in quaestu pro
meretrice sedet, O.—Fig., gain, profit, advantage: qui sui quaestūs causā fictas suscitant sententias,
Enn. ap. C.: nullum in eo facio quaestum.
