quis quid, pron interrog.
2 CA- (only
sing nom. m. and nom. and acc n.; the other
forms are common with qui interrog; see 1 qui).—
I.I. Masc.,
who? which one?
what man?.: Da Quis homo est?
Pa
. Ego sum,
who is there?
T.: quis clarior in Graeciā Themistocle?
quis potentior?: quis primus Ameriam nuntiat?: Quis videor?
Cha
. miser aeque atque ego,
whom do you think me?
T.: quis sim, ex eo quem ad te misi,
cognosces, S.: considera, quis quem
fraudasse dicatur,
who is said to have defrauded whom
.—With a subst: quis
enim dies fuit?: quis eum senator appellavit: Quis gracilis puer, H.:
quae robora cuique, Quis color, V.:
quisve locus, L.—
II.II.
Neut., what, what thing?
: quid dieam de moribus facillimis: quid mulieris Uxorem
habes?
what sort of a woman?
T.: quid caelati argenti, quid stragulae vestis, apud
illum putatis esse?
what amount?
: sciturum quid eius sit,
what there is in it
.—In rhetorical phrases with
dico, what do I say?
(correcting, strengthening, or emphasizing a remark): Romae volumus esse.
Quid dico? Volumus? Immo vero cogimur: quid dicimus?: quid dicas intellegis?
