rēgnō āvī, ātus, āre
regnum,
to have royal power, be king, rule, reign
: triginta annos: iniussu populi: tertium iam hunc annum
regnans, Cs.: regnante Romulo: regnandi dira
cupido, V.: Albae regnare,
L.: Tusco profundo, O.: quā Daunus agrestium Regnavit populorum,
H.: ter centum totos regnabitur annos Gente sub
Hectoreā, V.: quia post Tati
mortem non erat regnatum, L.— Trans.,
only pass. (poet. or late): terra acri quondam regnata Lycurgo,
ruled by
, V.: Latio regnata per arva Saturno
quondam,
in which Saturn was king
, V.: trans Lugios Gotones regnantur,
have kings
, Ta.—
To be lord, rule, reign, govern, be swpreme
: equitum centurias tenere, in quibus regnas: vivo et
regno, H.: Caelo tonantem credidimus Iovem
Regnare, H.—
To lord it, tyranniz<*> domineer
: regnavit is paucos mensīs: se ille interfecto
Milone regnaturum putaret: regnare ac dominari, L.: Per ramos victor regnat (ignis), V. —Fig.,
to rule, have the mastery, prevail, predominate
: in quo uno regnat oratio: ebrietas geminata libidine
regnat, O.